Μετά από δύο αναβολές έγινε τελικά  στις 31 Ιανουαρίου στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών η δίκη του Φάνη Τσιμιγκάτου, για την υπόθεση της ρίψης μπαζών τον Ιούνιο του 2002 και τον Δεκέμβριο του 2003, προερχόμενα από τις εκσκαφές της μικρής Περιμετρικής στο Έλος της Αγυιάς.
Ο Τσιμιγκάτος απαλλάχτηκε λόγω αμφιβολιών, αυτό όμως δεν σημαίνει δεν αποκαλύφθηκε η πικρή αλήθεια στο δικαστήριο.  Και αυτή είναι, ότι ο Δήμος Πατρέων και η Νομαρχία Αχαϊας κρύβονταν πίσω από έναν  ιδιώτη προκειμένου να διαμορφώσουν εκ του προχείρου, χωρίς μελέτες και αποφάσεις των αρμοδίων συλλογικών οργάνων, διαδρομές για άθληση στο Ελος της Αγυιάς.

Τι κι αν ήδη από χρόνια (1997) ο Δήμος Πατρέων είχε προκηρύξει και παραλάβει μελέτη για οικολογικό πάρκο αναψυχής. Τι κι αν στις ευνοούμενες χώρες ιδιώτες δεν διαμορφώνουν με μηχανήματα του δημοσίου και προφορικές (!) εγκρίσεις δημόσιους και μάλιστα προστατευόμενους χώρους. Καλώς λοιπόν αθωώθηκε ο κ. Τσιμιγκάτος. Αντιδήμαρχος και αντινομάρχες έπρεπε αντί γι’ αυτόν να είναι στο σκαμνί.
Αξίζει όμως να προσθέσουμε ότι η καταγγελία μας και η άσκηση δίωξης από την εισαγγελία δεν ήταν χωρίς αποτέλεσμα. Έκτοτε δεν ξαναρίχτηκαν μπάζα στο Έλος της Αγυιάς.
Ένα Έλος που ήδη βρίσκεται ενώπιον πολύ μεγαλυτέρων προβλημάτων.
Η μακροχρόνια απραξία για την προώθηση της μελέτης για το οικολογικό πάρκο αναψυχής ασφαλώς δικαιολογεί ανησυχίες για το αν τελικά θα εκταμιευθούν τα κονδύλια (προβλεπόμενα στο πλαίσιο της Πολιτιστικής).
Η απειλή επίσης της επιστροφής σημαντικών απαλλοτριωμένων τμημάτων του σε πρώην ιδιοκτήτες μέσω της δικαστικής οδού επιτρέπεται.
Αν – ελπίζουμε – πέρασε η εποχή των αυθαιρέτων επεμβάσεων, επείγον είναι να τελειώνουμε και με την αναβλητικότητα.