en

Η ανάπτυξη της καταστροφής!

tf1Στη δεκαετία του 1980 ο ανεπτυγμένος κόσμος μάθαινε έκπληκτος για ένα άγνωστο κράτος, το νησί Ναούρου, με προκλητικό πλούτο, συγκρίσιμο μόνο με το σημερινό Ντουμπάι. Υπερπολυτελή αυτοκίνητα, ο αρχηγός της αστυνομίας είχε μια Λαμποργκίνι, μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού, ιδιόκτητα ελικόπτερα για ρομαντικές βόλτες και άφθονα ταχύπλοα και γιοτ. 

Το νησί αυτό είχε ονομαστεί από τους Ευρωπαίους επισκέπτες του «Νησί της Ευτυχίας», γιατί ήταν ένας πραγματικός παράδεισος, πριν βέβαια από την ανάπτυξή του. Μια τροπική όαση με κοκοφοίνικες και πλούσια παραγωγή σε μπανάνες, μάνγκο και άλλα τροπικά φρούτα. Η γη ήταν εξαιρετικά γόνιμη και απέδιδε πλούσιες σοδειές. Το νησί είχε πλήρη αυτάρκεια. Άφθονο ήταν το κυνήγι και το ψάρεμα. Τα σπίτια ήταν καλύβες αχυρένιες, φτιαγμένες με τέτοια δεξιοτεχνία που άντεχαν σε όλα τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Ζεστές τον χειμώνα, δροσερές το καλοκαίρι. Δεν υπήρχαν αρρώστιες και οι άνθρωποι πέθαιναν από βαθιά γεράματα. Όλα αυτά πριν από την ανάπτυξη

Το νησί αυτό έχει εμβαδόν μόλις 21 τετραγωνικά χιλιόμετρα και οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 10.000. Είναι ανεξάρτητο κράτος, αλλά προτεκτοράτο της Αυστραλίας. Γι’ αυτό και δεν έχει στρατό. Την άμυνά του την έχει αναλάβει η Αυστραλία. Έχει μόνο αστυνομία, που διαθέτει 50 υπαλλήλους. Τι συνέβη και το νησί αυτό έγινε τόσο πλούσιοΥπήρχε εκεί αμιγής φωσφορίτης, ένα πολύτιμο γεωργικό λίπασμα. Και οι εταιρείες εξόρυξης επένδυσαν.

Το νησί άρχισε να αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και παράλληλα αυτοκτονούσε. Αυτός ο παράδεισος αποψιλώθηκε ολοσχερώς και έγινε ένα …σουρωτήρι, ένα νεκρό κέλυφος ακατοίκητο και άγονο. Οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν στα παράλια, σε μοντέρνες πολυκατοικίες, όπου όλα τα δωμάτια είχαν κλιματισμό. Όλα τα τρόφιμα έρχονταν επεξεργασμένα και κανείς δεν μαγείρευε. Αποτέλεσμα, οι κάτοικοι να γίνουν υπέρβαροι και διαβητικοί και ο μέσος όρος ζωής πολύ χαμηλός. Και όταν εξαντλήθηκαν τα κοιτάσματα του φωσφορίτη και έμειναν χωρίς εισόδημα, δημιούργησαν ένα ταμείο, για να επενδύσουν σε ακίνητα στην Αυστραλία και στη Χαβάη. Και έπαθαν καταστροφή. Και όπως είχαν μάθει να ζουν παρασιτικά, έκαναν το νησί τους βιομηχανία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. 400 τράπεζες είχαν την έδρα τους στο νησί. Δηλαδή μία τράπεζα ανά 25 κατοίκους. Ξεπλύθηκε ό,τι ήταν να ξεπλυθεί και σταμάτησε και αυτή η μπίζνα.

Το 90% του νησιού, εξαιτίας των εξορύξεων, είναι πλέον άγονο και ακατοίκητο. Άρα, παραγωγή μηδέν. Όλα πρέπει να εισαχθούν, ακόμα και το πόσιμο νερό. Το εξωτερικό χρέος έχει αγγίξει τα 800 εκατομμύρια δολάρια. Και η χώρα, δηλαδή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Δίπλα σε αυτές τις συμφορές έρχεται και μια καινούργια: η στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και οι απάνεμες και γραφικές αμμουδιές με τους κοκοφοίνικες βυθίζονται. Και οι ντόπιοι, εκεί που οι παππούδες τους ζούσαν σε ένα παράδεισο, βρίσκονται ναυαγοί σε ένα βράχο στον ίδιο τους τον τόπο.

Έτσι όπως είχε γίνει το νησί, ήταν κατάλληλο μόνο για στρατόπεδο συγκέντρωσης-εξόντωσης. Κάτι σαν τη δική μας Γυάρο. Και αυτό έκανε η κυβέρνηση. Μίσθωσε στην Αυστραλία εκτάσεις της, για να γίνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Το Πολεμικό Ναυτικό και η Ακτοφυλακή της Αυστραλίας περιπολούν συνεχώς και οδηγούν τα πλοιάρια των μεταναστών με προορισμό την Αυστραλία κατευθείαν στο Ναούρου, που απέχει 3.000 χιλιόμετρα από την Αυστραλία. 

Οι μετανάστες, που προέρχονται κυρίως από Αφγανιστάν, Σρι Λάνκα, Ιράκ, Ιράν και Πακιστάν, στοιβάζονται σε σκηνές, σε τόσο άθλιες συνθήκες που η κυβέρνηση της Αυστραλίας απαγόρευσε την πρόσβαση δημοσιογράφων. Υπάρχουν πληροφορίες για εξεγέρσεις και συμπλοκές, λεηλασίες και πυρπολήσεις δημόσιων κτιρίων. Και αυτό που δημιουργεί θλίψη είναι πως οι ντόπιοι, μελλοντικοί κλιματικοί πρόσφυγες, δέχονται οι ίδιοι να γίνουν δεσμοφύλακες των σημερινών οικονομικών και πολιτικών προσφύγων. Το Ναούρου είχε προπαγανδιστεί από την αυστραλιανή κυβέρνηση ως υπόδειγμα ανάπτυξης, ως μια χώρα που τα έκανε όλα σωστά και όπως πρέπει, πάντα σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς και τις αρχές του νεοφιλελευθερισμού.

Δεκάδες προπαγανδιστικές ταινίες γυρίστηκαν και προβλήθηκαν στις τηλεοράσεις όλου του κόσμου για το πώς ένας πρωτόγονος λαός, εν μια νυκτί, μετατράπηκε σε ευρωπαϊκό λαό, με κριτήριο την κατανάλωση, που ήταν από τις υψηλότερες του κόσμου. Μια τέτοια ανάπτυξη δοκιμάστηκε σε όλες τις αποικίες, αλλά χωρίς τις παροχές του Ναούρου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Αφρική, η οποία πριν γίνει αποικία ευημερούσε και η πείνα εκεί ήταν άγνωστη. Η παραγωγή της ήταν σύμφωνη με τις ανάγκες της. Με τους αποικιοκράτες η παραγωγή άλλαξε, σύμφωνα με τις ανάγκες των Ευρωπαίων αποικιστών και τα κέρδη τους φυσικά. 

Λαοί αναλώσιμοι, χωρίς προοπτική και μέλλον. Η σημερινή μαζική μετανάστευση από την Αφρική στην Ευρώπη έχει τις ρίζες της στην «ανάπτυξη» της αποικιοκρατίας.

Και η Ελλάδα – στον «κόσμο» της – ζητάει επενδύσεις. Σκουριές ίσον Ναούρου. Περιμένετε...

Περικλής Κοροβέσης

Δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 15-7-2017

Τέλος οι τζάμπα πλαστικές σακούλες!

tf2Μπορεί να λέγεται συχνά «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις», όμως για τους οικολογικά ευαίσθητους πολίτες της χώρας μας η 10η του Αυγούστου, που πέρασε, μας έδωσε μια πολύ καλή είδηση, για την οποία πιέζαμε χρόνια: την Κοινή Υπουργική Απόφαση για τον περιορισμό της χρήσης λεπτής πλαστικής σακούλας.

Έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί στις βαριές επιπτώσεις, που προκαλεί το συγκεκριμένο (δεν είναι το μόνο, δυστυχώς) είδος πλαστικής συσκευασίας καθημερινής χρήσης τόσο στην άγρια ζωή, ιδίως τη θαλάσσια, όσο και την υγεία μας, μια και οι ίνες πλαστικού που προκύπτουν από την διάσπαση των σακουλών, υπό την επίδραση του θαλάσσιου νερού και του ήλιου, καταλήγουν στο πιάτο μας μέσω των ψαριών που τρώμε. Χαρακτηριστικά προσθέτουμε ότι στις σχετικές μελέτες είναι πλέον σπάνιο να βρεθούν ψάρια χωρίς έστω και μικρή παρουσία ινών πλαστικού στο σώμα τους.

Η απόφαση, λοιπόν, με τίτλο «Καθορισμός μέτρων και κανόνων για τη μείωση της κατανάλωσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς, σε συμμόρφωση με την οδηγία 2015/720/ΕΕ “για την τροποποίηση της οδηγίας 1994/62/ΕΚ, με σκοπό τη μείωση της κατανάλωσης λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς” του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Απριλίου 2015», την οποία εισηγήθηκε ο αν. υπουργός Περιβάλλοντος κ. Σωκρ. Φάμελλος, εισάγει και τη δική μας χώρα στον αυξανόμενο αριθμό ευρωπαϊκών χωρών, που εφαρμόζουν τη σχετική οδηγία με πολύ καλά αποτελέσματα ως τώρα. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η τιμολόγηση των πλαστικών σακουλών στη Μεγάλη Βρετανία με ποσό ισοδύναμο με λίγα ευρωλεπτά, έχει ήδη οδηγήσει σε μείωση της χρήσης τους, σε σχέση με την πρότερη περίοδο, κατά 84%.

Ανάλογη είναι η ρύθμιση και για τη χώρα μας: από 1 Ιανουαρίου του 18 θα πληρώνουμε 3 λεπτά ανά σακούλα, που μάλιστα θα φέρει ειδική σήμανση, στο ταμείο των σουπερμάρκετ και άλλων καταστημάτων, ποσό που θα αυξηθεί σε 7 ένα χρόνο μετά. Επίσης μια κατηγορία διασπώμενων, που κρίνονται επιβλαβείς, οι οξοδιασπώμενες απαγορεύεται να πωλούνται εντελώς. Μέτρα λαμβάνονται, για να μην καταστρατηγείται η πολιτική τιμολόγησης των σακουλών με ενέργειες προώθησης και οι έμποροι υποχρεούνται σε τακτική καταβολή των εσόδων από τις σακούλες, που χαρακτηρίζονται «περιβαλλοντικό τέλος» στο κράτος. Τα έσοδα αυτά θα πηγαίνουν υπέρ του Εθνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης.  Σακούλες με σήμανση, αλλά χωρίς τιμολόγηση, θα πρέπει να χρησιμοποιούν και τα περίπτερα, καθώς και το υπαίθριο εμπόριο.

Αν κρίνουμε από την περίπτωση αλυσίδας σουπερμάρκετ που, εδώ και χρόνια, τιμολογεί τις σακούλες μεταφοράς, είναι βάσιμη η ελπίδα ότι η ΚΥΑ θα πετύχει σε σημαντικό βαθμό τους στόχους της. 

Είναι όμως απόλυτα αναγκαία, και θα το υπογραμμίσουμε ιδιαιτέρως, μια έξυπνη και προπαντός συνεχής και μόνιμη καμπάνια για την υποστήριξη της νέας πολιτικής έναντι της πλαστικής σακούλας, των άλλων πλαστικών συσκευασιών μιας χρήσης (όπως π.χ. της πληγής, που λέγεται πλαστικά κύπελα με καπάκι για καφέ). Οι πολίτες θα ανταποκριθούν τόσο περισσότερο όσο περισσότερο ακούνε καθημερινά για την ευθύνη και τους πρακτικούς τρόπους να συμβάλουν στους μεγάλους στόχους της απαλλαγής των θαλασσών και των εδαφών μας αλλά και του πιάτου μας από τη ρύπανση πλαστικού.

Γιώργος Κανέλλης

Σε εξέλιξη η ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου Στροφυλιάς!

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΟΧΗΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΑΜΜΟΘΙΝΕΣ

 

tf3Ξεκίνησε και επισήμως η ωοτοκία της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς από τις αρχές Ιουνίου. Ήδη καταγράφηκαν, σημάνθηκαν και χαρτογραφήθηκαν οι πρώτες ένδεκα (11) φωλιές στο πλαίσιο παρακολούθησης (monitoring) της αναπαραγωγικής δραστηριότητας στην προστατευόμενη περιοχή. Οι καταγραφές πραγματοποιούνται για 3η συνεχή χρονιά.

 

Ο Φορέας Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς και ο ΑΡΧΕΛΩΝ υπέγραψαν φέτος Μνημόνιο Συνεργασίας με σκοπό την αποτελεσματική προστασία και διατήρηση της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta. Η κοινή αυτή επιδίωξη του ΑΡΧΕΛΩΝ και του ΦΔΥΚΣ περιλαμβάνει αφενός την εξασφάλιση άριστων συνθηκών ωοτοκίας και αναπαραγωγικής επιτυχίας της Caretta caretta κατά το μέγιστο δυνατό βαθμό και αφετέρου την αναγνώριση και τον περιορισμό των απειλών, που αντιμετωπίζει το είδος στη θάλασσα.

 

Σε αυτό το πλαίσιο οι δύο φορείς συμφωνούν να συνεργαστούν στο έργο: «LIFE EUROTURTLES – Collective actions for improving the conservation status of the EU sea turtle populations». Το έργο LIFE EUROTURTLES έχει διάρκεια 5 έτη και θα υλοποιηθεί σε ένα μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου με συμμετέχοντες σχεδόν όλα τα Κράτη Μέλη, στα οποία η χελώνα Caretta caretta έχει σημαντική παρουσία στο θαλάσσιο και παράκτιο χώρο. Ο ΑΡΧΕΛΩΝ αποτελεί έναν από τους εταίρους του προγράμματος.

 

Στο πεδίο εφαρμογής του προγράμματος περιλαμβάνεται και τμήμα της περιοχής ευθύνης του Φορέα Διαχείρισης. Ο ΑΡΧΕΛΩΝ, με υπεύθυνο για την περιοχή Κοτυχίου-Στροφυλιάς τον Περιβαλλοντολόγο κ. Διονύση Μαμάση, έχει αναλάβει ως περιοχή μελέτης την παραλιακή ζώνη από το Κουνουπελάκι μέχρι τη Μπούκα της Λιμνοθάλασσας Κοτύχι. Επιπλέον, ο Φορέας Διαχείρισης υλοποιεί με ίδια μέσα την παρακολούθηση της θαλάσσιας χελώνας από την παραλία Καλόγρια μέχρι το ακρωτήριο Κουνουπέλι και από τη Μπούκα της Λιμνοθάλασσας Κοτύχι  μέχρι τις Αλυκές Λεχαινών. 

 

Κατά τη διάρκεια των πρωινών περιπολιών, από το προσωπικό του Φορέα Διαχείρισης και από τον κ. Μαμάση, έχουν καταγραφεί να κινούνται, κατά μήκος της παραλίας, τροχοφόρα οχήματα θέτοντας σε κίνδυνο τις φωλιές της χελώνας Caretta caretta και τα πουλιά που αναπαράγονται και τρέφονται στην παραλία υποβαθμίζοντας την εύθραυστη ισορροπία του οικοσυστήματος των αμμοθινών. 

 

Ο Φορέας Διαχείρισης και ο ΑΡΧΕΛΩΝ ενημερώνουν τους πολίτες ότι δεν επιτρέπεται η κίνηση μηχανοκίνητων οχημάτων κατά μήκος των παραλιών και αμμολόφων του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου-Στροφυλιάς (Νόμος 3937/2011 «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις»).

Η αρχαιότερη βελανιδιά της Ευρώπης είναι στην Ελλάδα!

TF1Στην Δεσκάτη Γρεβενών, μόλις δύο χιλιόμετρα από την πλατεία της μικρής κωμόπολης, βρίσκεται μια υπερ-αιωνόβια βελανιδιά, ηλικίας 1.300 ετών!

Πρόκειται για μία σπάνια, ποδισκοφόρο δρυ (quersus pedunculiflora), που, σύμφωνα με τους επιστήμονες που πραγματοποίησαν την δενδροχρονολόγησή του, φαίνεται να φύτρωσε περίπου το 720 μ.Χ.

Έχει διάμετρο 2,25 μέτρα και η περίμετρος του κορμού της, στο ύψους του στηθαίου, είναι 7,06 μέτρα. Βρίσκεται σε υψόμετρο 658 μέτρων και το ύψος της ξεπερνά τα είκοσι τρία μέτρα. Το δένδρο, τόσο από το μέγεθος του κορμού του, όσο και από την παλαιότητά του, κίνησε το ενδιαφέρον του Δήμου Δεσκάτης.

Μια ομάδα από δασολόγους και ειδικούς επιστήμονες έλαβαν δείγματα από το δένδρο, έκαναν ειδικές μετρήσεις στους δακτυλίους του κορμού και μετά από μελέτη κατέληξαν, με απόκλιση σφάλματος 30-50 έτη, ότι η ηλικία της βελανιδιάς είναι 1.300 έτη.

Στη συνέχεια, κινήθηκαν άμεσα όλες οι απαραίτητες διαδικασίες και με απόφαση της αποκεντρωμένης διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, η υπεραιωονόβια βελανιδιά κηρύχθηκε «διατηρητέο μνημείο της φύσης», που έχει ιδιαίτερη επιστημονική, οικολογική, ιστορική και πολιτισμική αξία και μπορεί στο μέλλον να αποτελέσει πολύτιμο παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό πόρο, που χρειάζεται ειδική φροντίδα και προστασία.

Απογραφή πελεκάνων στους υγροτόπους της Ελλάδας

TF2Πραγματοποιήθηκε η απογραφή των πελεκάνων τους υγροτόπους της Ελλάδας το Σάββατο 6 Μαΐου 2017. Στόχος της απογραφής, που συντονίστηκε από την Εταιρία Προστασίας Πρεσπών και την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία ήταν η εκτίμηση του μεγέθους του πληθυσμού των δύο ειδών πελεκάνων, τον αργυροπελεκάνο (Pelecanus crispus) και τον ροδοπελεκάνο (Pelecanus onocrotalus), που χρησιμοποιούν τους υγροτόπους της χώρας μας κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου. Ιδιαίτερα όσον αφορά στον αργυροπελεκάνο, ένα παγκοσμίως απειλούμενο είδος, για το οποίο η Ελλάδα φέρει μεγάλη ευθύνη, η απογραφή αναπαραγόμενων και μη-αναπαραγόμενων ατόμων θα βοηθήσει στην κατανόηση της δυναμικής των πληθυσμών του.

Παράλληλα καταγραφή πραγματοποιήθηκε και στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Συμμετείχαν η Αλβανία, το Μαυροβούνιο, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Τουρκία και για πρώτη φορά φέτος η Ουκρανία. Είναι γνωστό ότι οι επιμέρους πληθυσμοί αργυροπελεκάνων όλων αυτών των χωρών αποτελούν έναν ενιαίο μεταπληθυσμό, που χρησιμοποιεί το δίκτυο των υγροτόπων αυτής της περιοχής του κόσμου για την κάλυψη των αναγκών του.

Για τους υγροτόπους του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου-Στροφυλιάς, ως σημαντικός τόπος διατροφής, ο Φορέας Διαχείρισης κατέγραψε ένα σημαντικό αριθμό παρουσίας ατόμων στη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου και Προκόπου. Φέτος και για πρώτη φόρα πραγματοποιήθηκε στην Πελοπόννησο καταγραφή και στον ταμιευτήρα Πηνειού από τον υπογράφοντα.

Σε πανελλήνια εμβέλεια αποικίες έχουν καταγραφεί στην Πρέσπα, Αμβρακικό, Κερκίνη, Μεσολόγγι και Κάρλα, ενώ μια νέα αποικία αργυροπελεκάνων καταγράφηκε στη λίμνη Χειμαδίτιδα, η οποία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 40 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή από την Πρέσπα.

Επιμέλεια, φωτογραφίες: Διονύσης Μαμάσης 

Περιβαλλοντολόγος, M.Sc. Αειφορικής Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, Ορνιθολογική έρευνα πεδίου  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Να σώσουμε τα μεγάλα πτηνά!

TF1Δύο νεκρά Όρνια, από τον τελευταίο πληθυσμό της Δυτικής Ελλάδας, εντοπίστηκαν τη βδομάδα μετά το Πάσχα στην περιοχή του χωριού Χρυσοβέργι, κοντά στο φαράγγι της Κλεισούρας του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού. 

Το τραγικό αυτό περιστατικό συνέβη μέσα στην αναπαραγωγική περίοδο, οπότε πιθανά ο θάνατος αυτών των πουλιών να σημαίνει και αργό θάνατο των νεοσσών στη φωλιά των πουλιών.
Καθώς πρόκειται πιθανότατα για δηλητηρίαση, ο κίνδυνος για τα υπόλοιπα Όρνια στο φαράγγι της Κλεισούρας, αλλά και στη δεύτερη αποικία στα Ακαρνανικά, τη μεγαλύτερη εναπομείνασα αποικία Όρνιων της Ηπειρωτικής Ελλάδας είναι πολύ μεγάλος!

Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα έκανε έκκληση προς τις υπηρεσίες της περιφέρειας και της αστυνομίας και τους κατοίκους της περιοχής:

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να βάζει κάποιος δηλητηριασμένα δολώματα. Η τιμωρία για όποιον προέβη σε αυτή την εγκληματική πράξη πρέπει να είναι αμείλικτη. Χρειάζονται εντατικές προσπάθειες για τη σωτηρία του τελευταίου πληθυσμού των μεγαλόπρεπων αυτών πουλιών. Ανάμεσα σε αυτά είναι και η λειτουργία ειδικού χώρου ("ταΐστρας"), ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος δηλητηρίασης. 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ τους τοπικούς κατοίκους:

Σε περίπτωση εντοπισμού νεκρών Όρνιων ή οποιονδήποτε άλλων νεκρών ζώων, αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη ένδειξη δηλητηρίασης (π.χ. ανεξήγητη εξαφάνιση ποιμενικών ή άλλων σκυλιών), πρέπει να ενημερώνεται άμεσα ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου στο τηλ. 26320 55094 και η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία στα τηλ. 210 8228704 & 210 8227937 και στο 6936 615842.

Τα άγρια ζώα και πουλιά είναι φυσικός πλούτος και στολίδι του τόπου μας. Η εξόντωσή τους με οποιοδήποτε τρόπο, και ιδίως με δηλητήριο, είναι πράξη βαθιά αντικοινωνική!

Σημείωση: Αρχές Απριλίου βρέθηκε νεκρό τσακάλι σε δρόμο στην περιοχή Ζαχάρως με αιτία θανάτου τη σύγκρουση με όχημα. Άρχισαν τα όργανα με τις γνωστές ανοησίες για «οικολόγους που απελευθερώνουν» και «πρόβλημα» των κτηνοτρόφων και τα συναφή. Αρκούμαστε να τονίσουμε ότι ο πληθυσμός των τσακαλιών είναι πολύ μικρότερος (εκτιμάται λίγο πάνω από 1000 σε όλη τη χώρα), μετά την εξόντωση που υπέστησαν ως «επιβλαβή» γύρω στο 1990. Τα τσακάλια είναι, στην Πελοπόννησο τουλάχιστον, και λίγα και ο ανώτερος θηρευτής από πλευράς θηλαστικών, η δε δίαιτά τους βασίζεται κυρίως σε ποντίκια, αρθρόποδα, πτώματα ακόμη και φρούτα. Είναι κινδυνεύον είδος και η διασπορά αστήρικτων φημών εις βάρος του είναι επίσης αντικοινωνική συμπεριφορά. 

Επιτέλους δεν μπορεί να ερημώσουμε τη φύση από κάθε άγρια ζωή, για να μη γίνουν ελάχιστες ζημιές, που επιπλέον, προβλέπεται να αποζημιώνονται!

Γιώργος Κανέλλης

Περιφερειακός σύμβουλος - Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας

Ο φτερωτός κόσμος, Έρχονται οι πελαργοί

Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς

 

 

TF1Επανειλημμένες φορές έχουμε αναφερθεί σε αυτό το όμορφο αποδημητικό είδος, που καταγράφεται στο Εθνικό Πάρκο. Ο λευκοπελαργός (Ciconia ciconia) έρχεται στη χώρα μας το Μάρτιο και αναχωρεί για το μεγάλο μεταναστευτικό ταξίδι για την Αφρική στα μέσα Αυγούστου με αρχές φθινοπώρου. 

 

Είναι πουλί με πολύ ανεπτυγμένη την ανθρωποφιλία και αισθάνεται μεγάλη ασφάλεια, όταν οι φωλιά του βρίσκεται κοντά στον άνθρωπο και δεν κινδυνεύουν οι νεοσσοί του να θηρευτούν από αρπακτικά πουλιά ή άλλα ζώα. Πελαργοφωλιές συναντάμε στις σκεπές και στους τρούλους των εκκλησιών, σε στύλους της ΔΕΗ και σε ψηλά κτίρια-δέντρα. 

 

Οι βιότοποι των πελαργών είναι κυρίως οι αγροτικές περιοχές με πρόσβαση σε υδάτινα οικοσυστήματα, όπως λίμνες, ρέματα, έλη, ορυζώνες, υγρολίβαδα και πλημμυρισμένες εκτάσεις. 

 

Το είδος θεωρείται απειλούμενο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σύμφωνα με την Κοινοτική Σύμβαση Ευρωπαϊκής Οδηγίας 79/409 και τη Σύμβαση Βόννης για τη διατήρηση των αποδημητικών ειδών της άγριας πανίδας, ενώ καταγράφεται και στον κόκκινο κατάλογο των πουλιών της Ελλάδας.

 

Η παρακολούθηση της μετανάστευσής τους πραγματοποιείται με τη μέθοδο των δορυφορικών πομπών, ενώ η γεωγραφική τους θέση αναφέρεται μέσω των συσκευών GPS. Με αυτή τη μέθοδο συλλέγονται στοιχεία για την πορεία τους, τις στάσεις για τροφοληψία, τη θέση ημερήσιας δραστηριότητας, τους διαδρόμους μετανάστευσης, τις περιοχές διαχείμασης και τις αιτίες θνησιμότητας. Οι πομποί καταγράφουν μέσω δορυφόρου πού βρίσκονται τα πουλιά, ενώ διαθέτουν ειδικούς αισθητήρες, που καταγράφουν και τη δραστηριότητά τους, εάν δηλαδή πετούν, εάν κοιμούνται ή εάν τρέφονται.

 

Επίσης οι ορνιθολόγοι μελετούν τη μετανάστευση του είδους με τη μέθοδο της δακτυλίωσης. Η δακτυλίωση πραγματοποιείται με την τοποθέτηση ενός πλαστικού δαχτυλιδιού (παραμένει δια βίου) με έναν κωδικό-αριθμό στο πόδι των νεαρών πελαργών, που παίζει το ρόλο του διαβατηρίου και συλλέγει τα στοιχεία σε τράπεζα δεδομένων. Με τη μέθοδο αυτή συλλέγονται πληροφορίες, προκειμένου να τους παρακολουθούν και να συγκεντρώνουν πληροφορίες για τη βιολογία και την οικολογία του συγκεκριμένου είδους.

 

Οι πελαργοί σηματοδοτούν τον ερχομό της άνοιξης. Τα «λελέκια» με τα μακριά πόδια, το ασπρόμαυρο χρώμα τους και οι κρότοι που κάνουν με το ράμφος τους αποτελούν ένα ζωντανό σύμβολο, που και φέτος έκαναν την εμφάνισή τους και ευελπιστούμε να τα απολαύσουμε στο Εθνικό Πάρκο.

Επιμέλεια, φωτογραφίες: Διονύσης Μαμάσης 

Περιβαλλοντολόγος, M.Sc. Αειφορικής Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, Ορνιθολογική έρευνα πεδίου  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Created @ www.westweb.gr