Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό πουλί που παρατηρείται αυτή την περίοδο στα αγροοικοσυστήματα του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου-Στροφυλιάς και στους στύλους της ΔΕΗ λόγω της αφθονίας της τροφής είναι το ψαρόνι (Sturnus vulgaris). 

 

Δημιουργεί κοπάδια χιλιάδων ατόμων που καταγράφονται σαν σύννεφα καπνού και ελίσσονται στον αέρα σε ιδιαίτερους σχηματισμούς. Τα πιο μεγάλα σμήνη αποτελούνται από νεαρά άτομα, ενώ τα ενήλικα σχηματίζουν μικρότερες ομάδες. Μερικά από αυτά τα σμήνη έχει μετρηθεί ότι ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια άτομα. Χιλιάδες πουλιά αναζητούν την τροφή τους στις ανοιχτές εκτάσεις του Πάρκου, σε χωράφια με ελαιώνες και κουρνιάζουν σε μεγάλους αριθμούς σε καλαμιώνες, δεντροστοιχίες κτλ. Είναι παμφάγα πουλιά και η διατροφή τους περιλαμβάνει ελιές και άλλους καρπούς, σπόρους, σαλιγκάρια, γυμνοσάλιαγκες, σκουλήκια, αράχνες και κάμπιες.

Παρόλο το μικρό του μέγεθος (19-22 εκ.) διακρίνεται εύκολα από το μαύρο του χρωματισμό και το κίτρινο ράμφος. Πολλές φορές συγχέεται με τον κότσυφα, όμως οι διαφορές είναι σημαντικές. Τα δύο φύλα είναι παρόμοια με μόνη διαφορά ότι το θηλυκό έχει κάπως ανοιχτόχρωμες κηλίδες στο στήθος και κιτρινόλευκη τη βάση του κάτω ράμφους. Και τα δύο φύλα το καλοκαίρι σκουραίνουν. Οι λευκές κηλίδες του χειμώνα χάνονται.

 

Συχνά αφήνει τα αυγά του σε φωλιές άλλων πουλιών του ίδιου είδους. Ειδικές μελέτες έδειξαν ότι σε κάποιες αποικίες έως και το 40% των φωλιών περιείχαν αυγά που δεν είχαν γενετική σχέση με το πουλί που κλωσούσε. Συχνά τα θηλυκά, όταν επισκέπτονται διπλανές φωλιές, σπάνε τα αυγά.

 

Ένα άλλο περίεργο είναι ότι η πρώτη γέννα όλης της αποικίας γίνεται συγχρονισμένα σε διάστημα 2 έως 3 ημερών, χωρίς όμως αυτό να συμβαίνει στις επόμενες γενιές. Τα μικρά αφήνουν τη φωλιά σε τρείς εβδομάδες και σχηματίζουν δικές τους ομάδες. Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι και το πλούσιο ρεπερτόριο της φωνής τους. Μιμούνται τους ήχους όχι μόνο άλλων πουλιών, όπως του συκοφάγου, αλλά και θορύβους από το περιβάλλον. Έχουν καταγραφεί σε κατοικημένες περιοχές μιμήσεις κλάματος παιδιών και ήχοι από κουδούνισμα τηλεφώνου!

 

Το ψαρόνι είναι γνωστό και με το όνομα ζαραβέλι, τσιρόνι, κουρκουβέλι, ζουρζούρι, γκάργκουλο, μαυροπούλι. Για τους περισσότερους μπορεί να μην έχει μεγάλη οικολογική αξία, όμως η παρουσία του είδους στις αγροτικές καλλιέργειες του Εθνικού Πάρκου είναι απαραίτητη ως ρυθμιστικός παράγοντας της φύσης και της προστατευόμενης περιοχής.

Κείμενο-φωτογραφίες: Διονύσης Μαμάσης 

Περιβαλλοντολόγος,

M.Sc. Αειφορικής Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών,

Ορνιθολογική έρευνα πεδίου  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.